Stel de opwarming van de aarde is niet alleen het gevolg van menselijk handelen. Stel het is deels een natuurlijk proces van de aarde zoals sommigen denken. Opwarming als voorbode van een ijstijd. Stel.
Zeker weten doen we het niet, dat blijkt wel weer.
Maar stel. Waarom maken we ons dan alleen druk over menselijk handelen en minder over: “hoe om te gaan met hogere temperaturen mogelijk als voorbode van een nieuwe ijstijd?”
Het is maar waar je naar kijkt. Het idee dat het aan menselijk handelen ligt geeft een aanwijsbaar probleem. Gelukkig, we zijn gered! Want een probleem kan je aanpakken: analyseren, opdelen in steeds kleinere stukjes, oorzaak zoeken en die oplossen.
Of we zeggen dat we dat gaan doen: de belofte. Maar nee, nu even niet, want het is moeilijk, of duur. Of je kan er geld mee verdienen, dan heet het duurzaamheid. In ieder geval doen we er zo alles aan, toch?
Inzien wat de situatie werkelijk kan zijn is te bedreigend. Het is chaos. We houden niet van chaos, chaos accepteren schopt de illusie dat we alles kunnen onderuit. En dat willen we niet.
En dat is jammer want inzien dat het zo zou kunnen zijn leidt tot de volgende vraag: hoe gaan we er mee om, wat is mogelijk, wat is nodig? En dat geeft mogelijkheden, ijstijd of niet.